Anna Zibrandtsen: “Arlando is mijn superster”

Na een voorbereiding van slechts enkele maanden waarin Diederik van Silfhout ‘zijn’ Arlando en de jonge amazone Anna Zibrandtsen tot een combinatie smeedde, werd het duo geselecteerd voor het Deense team. Ze presteerden optimaal op het EK in Zweden en leverden een belangrijke bijdrage aan de unieke zilveren teammedaille.

Daarna liepen Zibrandtsen en Arlando zich nog enkele competities in de kijker. Ze eindigden bijvoorbeeld als zevende in de wereldbekerwedstijd in Herning en namen deel aan de prestigieuze Saab Top 10 in Stockholm. Totdat een onschuldig lijkende blessure in Aken, in 2018, Arlando aan de kant zette. De lymfeklierontsteking aan een pees is weliswaar hersteld, maar de hengst kan nog altijd niet volop getraind worden, laat Zibrandtsen vanuit haar thuisbasis in Denemarken weten.

Werklust

“We hebben ‘Arne’, zoals ik hem noem, heel voorzichtig opgebouwd sinds de herfst die volgde. Hij pakte het basiswerk heel goed op en was in no time weer in super conditie. Hij voelde als vanouds. Maar het is nu al een paar keer gebeurd dat hij een terugval kreeg. Dan bleek dat we iets teveel van hem gevraagd hadden.”

“Het randje waarop hij wel fantastisch loopt en nét teveel had gedaan in de training, bleek dun”, legt de amazone uit. “Zijn werklust zit hem eigenlijk een beetje in de weg; hij wil gewoon zó graag en is zo blij dat hij weer aan het werk mag, dat hij al snel teveel doet. En dan zijn we de volgende dag terug bij af.”

Professor

Arlando werd in april 2017 gekocht als leerpaard, en dat is hij nog steeds voor Anna. “Ik leer nog elke dag van hem. Inmiddels rijd ik een aantal veelbelovende jonge paarden. Alles wat ik hen kan bijbrengen, heb ik van Arlando meegekregen. Hij is mijn professor. Ik vertrouw hem 200 procent en dat vertrouwen neem ik mee tijdens de opleiding van mijn andere paarden.”

Plezier voorop

Het plezier in het rijden staat voorop. “Ik weet niet of we weer aan wedstrijden mee kunnen doen. Maar dat is niet het meest belangrijke. Bij hem zijn en ‘gewoon’ lekker rijden is óók al een ongelooflijk cadeau. Ik knijp mezelf elke dag nog altijd in m’n arm omdat ik zo’n geweldig paard mag meemaken. Niet om wat hij gepresteerd heeft en om wat hij allemaal in zijn mars heeft, maar omdat hij het paard is dat hij is. Een superster.”